Op het terrein van de oude Rijkshemelvaartdienst woont een community van ongeveer veertig mensen in – volgens sommigen – het best bewaarde geheim van Nieuw West. Een groep kunstenaars leeft hier in vrijheid met hun gezinnen. Voor de interviewserie is er gesproken met een van hen, Mark Sayer.
Bij binnenkomst laat Sayer zijn huis zien. Net als Sayer stookt tachtig procent van de community met een houtkachel, maar omdat hij vier kinderen heeft is hij anders gaan nadenken over de effecten van verwarmen en opwekken van elektriciteit. Hij begon met het installeren van zonnepanelen elders in de community en nu wil hij ook zijn eigen gebouw gaan voorzien van zonnepanelen. Uiteindelijk wil Sayer een bodemwarmtepomp plaatsen die de hele community van warmte kan voorzien.
De vraag die Sayer en meerdere initiatiefnemers zichzelf stellen is: ‘Hoe krijg je de mensen mee?’. Het valt op dat er vaak op de korte termijn wordt gedacht en dat buren van de hoge kosten van een investering schrikken, terwijl bij meerdere initiatieven naar voren komt dat het doen van een investering voor bijvoorbeeld zonnepanelen lonend is. De community krijgt zijn elektriciteit nu via zonnepanelen en dit is een mooi voorbeeld van hoe je succes kan behalen en stappen kan zetten door samen te werken. De volgende stap wordt de collectieve warmtepomp.
Sayer stelt voor om bij andere initiatieven langs te gaan als een soort duurzame huizenroute en van elkaar te leren. Door samen te werken kun je je als bewoner en initiatief beter voorbereiden op de onvoorspelbaarheid van het energiegebied. We gaan onderzoeken hoe wij initiatieven en andere interessante partijen in Nieuw West aan elkaar kunnen verbinden, zodat deze kruisbestuiving zal plaatsvinden.